Helaas, de batch van 120L is mislukt. Scherp zuur en zweem van rotte eieren maakt de sap reddeloos verloren.

Wat er mis ging?
Bij aanvang had ik eerst zo’n 60L sap om later de rest te persen. Daar had ik alvast de gehele hoeveelheid gist voor de 120L bij gedaan met het idee dat na een paar dagen het vat wel vol zou zitten. Toen kwam ik een weekend niet aan persen toe én de temperatuur buiten bleef hoog (wie heeft ooit zo’n lange zomer meegemaakt?). Later dus wel sap erbij gedaan en de gisting was goed op gang, maar een rotte eierlucht diende zich al aan. Teken dat er sulfide vormt (S2O), een reactie die je niet wilt. Oorzaak kan bestrijdingsmiddel (zwavel) zijn of “gestreste gist”. Dat laatste moet bij mij het geval geweest zijn. Teveel gist met te weinig voeding en suiker maakt dat de gist gestrest raakt en zichzelf gaat opeten. Waarbij dan sulfide vrijkomt. Dat hoeft geen probleem te zijn als je er snel bij bent en met wat extra beluchting of contact met koper komt het vaak goed. Dat idee had ik nu ook, de batch klaarde op een gegeven moment mooi en de geur werd beter. Na een paar maanden rijpen begon ik aan bottelen denken en dan moet er eerst geproefd worden. Dat viel tegen! De sap was melkachtig van substantie en de smaak was slecht. Jammer dus.

Weer wat geleerd!
Twee dingen waar ik te laks mee ben geweest en waar ik dus beter op moet letten:
– hoeveelheid gist steeds afstemmen op de hoeveelheid sap;
– bij rijpen vaker checken of het goed verloopt door meten en proeven (niet alleen ruiken wat ik wel regelmatig deed).

Risicospreiding
Gelukkig hebben we meerdere batches gemaakt en lijken andere batches prima gelukt. Alles is nu gebotteld, gist nog wat na op de fles en kan met een paar weken geproefd!